Tybet: Dzieje Tybetu

Dodano: niedziela, 01 pa¼dziernika 2006 - 10:03 - 45297 raz(y) oglÄ…dano.

Tybet

Zniewalanie i bunt

9 Września 1951 roku do Lhasy wkroczyło 3.000 żołnierzy chińskiej armii, a później dodatkowe 20.000. Wkrótce okupowane były wszystkie największe miasta, praktycznie cały Tybet znajdował się pod kontrolą AL-W. Wtedy to zawiązał się tybetański ruch oporu. Chińczycy naruszając postanowienia Siedemnastopunktowej Ugody usilnie próbowali podkopać autonomiczność rządu w Lhasie. Bez zgody ludności wprowadzano reformy, obok instytucji tybetańskich powstawały placówki Chińskie. Powstało wielkie zamieszanie spowodowane podziałem kraju na nowe jednostki administracyjne: Między 24 listopada 1950 a 19 października 1953 roku Chiny przyłączyły dużą część terytorium tybetańskiej prowincji Kham do chińskiej prowincji Sichuan. Kham podzielono na Tybetański Obwód Autonomiczny i dwie tzw. Autonomiczne Prefektury Tybetańskie. 13 września 1957 inną część południowego Khamu nazwano Autonomiczną Prefekturą Tybetańską Deczen i podporządkowano prowincji Yunnan.

Znaczną część prowincji Amdo oraz niewielką część Khamu zmieniono w prowincję chińską i nazwano Qinghai. Inną część Amdo przemianowano na Autonomiczną Prefekturę Tybetańską Ngapa i przyłączono do prowincji Sichuan. Pozostałe obszary Amdo podzielono na Tybetański Obwód Autonomiczny Tianzhu (6 maja 1950) i Autonomiczną Prefekturę Tybetańską Kanlho (1 października 1953) i przyłączono do chińskiej prowincji Gansu. Wojsko chińskie konfiskowało setki ton jęczmienia, przez co ludności Tybetu, pierwszy raz w historii, zaczął zagrażać głód. Zorganizowała się wtedy większa grupa oporu wobec najeźdźców - Mimang Congdu (Zgromadzenie Ludowe). Przedstawiciele tej organizacji wręczyli dowództwu AL-W petycję wzywającą ich do natychmiastowego opuszczenia Tybetu i zaprzestania mieszania się w jego wewnętrzne sprawy. Bez zwłoki aresztowano przywódców Mimangu i zdymisjonowano dwóch premierów tybetańskich sprawujących władzę na terenach prowincji wschodnich. W 54 roku Dalajlama został zaproszony do Pekinu w celu zapoznania się z nową konstytucją ChRL. Zapisy w niej widniejące znosiły pseudo autonomiczny status Tybetu, który gwarantowała mu Siedemnastopunktowa Ugoda, czyniąc Tybet integralną częścią Chin.

Powstał Komitet Przygotowawczy Tybetańskiego Regionu Autonomicznego (KPTRA), którego zadaniem był zintegrowanie administracji chińskiej z tybetańską, czyli zastąpienie dotychczasowego rządu w Lhasie. Funkcję przewodniczącego KPTRA miał pełnić Dalajlama, ale nie miał on tam żadnej władzy. Wprowadzane przez rząd chiński reformy, gospodarcze, rolne i społeczne, częste ataki na klasztory sprawiały, że sytuacja w okupowanym kraju stawała się coraz bardziej napięta. w 1958 roku Mimang Congdu i Czuszi Gangduk (Cztery Rzeki, Sześć Pasm) połączyły się, tworząc Tensung Dhanglang Magar (Ochotnicze Oddziały Obrony Wiary). Jesienią owa partyzantka, licząca około 80.000 ludzi, kontrolowała większość okręgów południowego i część wschodniego Tybetu. Dalajlama robił wszystko, co było w jego mocy, aby uspokoić naród. Sytuacja jednak pogorszyła się znacznie, kiedy podczas wizyty w Delhi, Dalajlama wyrażając swój niepokój o losy kraju zasugerował Indyjskiemu premierowi, że zastanawia się nad poproszeniem Indii o azyl. Władze ChRL zareagowały natychmiastowo obiecując spowolnienie reform oraz zredukowanie KPTRA o połowę. Po powrocie Dalajlamy obietnice te okazały się fałszywe, a wręcz wprowadzanie reform uległo znacznej intensyfikacji. Ludność obawiała się, że komuniści chińscy będą próbowali porwać i uwięzić Dalajlamę.

Napięcie sięgnęło zenitu, kiedy dowództwo AL-W zaprosiło Dalajlamę na spektakl mający odbyć się 10 marca w barakach wojskowych. Zalecono Dalajlamie, aby wbrew tradycji przybył bez straży przybocznej. Dla ludności tybetańskiej było to wystarczająco jasne. 10 marca 1959 roku dookoła Norbulingki letniej rezydencji dalajlamów, zebrały się tysiące osób, aby nie dopuścić do wzięcia udziału Dalajlamy w przedstawieniu. Pomimo usilnych nawoływań Dalajlamy prowadzone pokojowe demonstracje przerodziły się bardzo szybko w walki zbrojne z okupantem. Dalajlama widząc nieskuteczność swych zabiegów i brak współpracy strony chińskiej, postanowił opuścić kraj, aby zaapelować o pomoc międzynarodową. 17 marca 1959 roku Dalajlama opuścił Lhasę i udał się do Indii. Na wieść o tym, 28 marca premier Chin, Zhou Enlai, wydał w imieniu Rady Państwa dekret, rozwiązujący rząd Tybetu. Będący wówczas w drodze do Indii Dalajlama wraz ze swymi ministrami, zareagował natychmiast twierdząc, że nowa administracja w Lhasie, kontrolowana przez Chińczyków nigdy nie zostanie uznana przez ludność i prawowitą władzę Tybetu.

Strona << | 1 | 2 | 3 | 4 | >>
Dzieje Tybetu | Loguj/Utwórz konto | 0 Komentarzy
Komentarze są własnością ich twórców. Nie ponosimy odpowiedzialności za ich treść.

.:: Menu ::.

:: Languages ::

Preferowany język:
Deutsch English Polski

.:: Linki ::.


Nowy Link:
  Japonia Portal
  Znakomity portal prosto z Kraju Kwitnącej Wiśni, Masa interesujących wieści z da...
odsłon:8122

 Wiecej Linków:

  Japonia Portal
  Nauka Angielskiego
  USA Informacje

Katalog Stron ]
Dodaj ]

:: Login ::





 


Problemy z logowaniem?

Jeszcze nie masz konta?
·Zarejestruj siÄ™!
» Psychologia Grecja Filozofia Herbaciany Vortal Katalog XMC » Bill Gates Fotki Setery «
Page created in 0.052107 Seconds